ವೈದ್ಯಕೀಯ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಸವಾಲಾದ ಪ್ರಕರಣ * ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸೂತ್ರವಿಲ್ಲದೆ ನಿರಾಕರಣೆ ಹೊಸದಿಲ್ಲಿ: ಒಂದು ಕಡೆ ಅವನ ಶವ ಮಲಗಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಅವನ ಹೆಂಡತಿ, ನನಗೆ ಅವನಿಂದಲೇ ಮಗು ಬೇಕು, ಅವನ ವೀರ್ಯಾಣು ತೆಗೆದುಕೊಡಿ ಎಂದು ಅಂಗಲಾಚುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಏನೂ ಮಾಡಲರಿಯದೆ ಕಂಗಾಲಾಗಿ ಕೂತಿದ್ದರು ದಿಲ್ಲಿಯ ಎಐಐಎಂಎಸ್‌ ವೈದ್ಯರು. ಆ ದಂಪತಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಕೆಲವೇ ವರ್ಷವಾಗಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ಮಕ್ಕಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಮ್ಮಿಂದೊಮ್ಮೆಗೇ ಸಮಸ್ಯೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಕರೆ ತರುವಲ್ಲಿ ಆ ಯುವಕನ ಪ್ರಾಣ ಹೋಗಿದೆ. ವೀರ್ಯವಾದರೂ ತೆಗೆದುಕೊಡಿ, ಅವನಿಂದೊಂದು ಮಗು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಆತನ ಪತ್ನಿ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಯುವಕನ ಮನೆಯವರೂ ಆಕೆಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ವೈದ್ಯರಿಗೆ ಆಕೆಯ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಮರಣೋತ್ತರ ವೀರ್ಯ ಸಂಗ್ರಹಣೆ (ಪಿಎಂಎಸ್‌ಆರ್‌)ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಸೂತ್ರಗಳಿಲ್ಲ. ವಿಧವೆ ಪತ್ನಿಯೊಬ್ಬಳ ಈ ಕರುಣಾಜನಕ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟು ಎಐಐಎಂಎಸ್‌ ವೈದ್ಯರು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎದುರಿಸಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಸ್ಪಷ್ಟನೆ ನೀಡಲು ಕೋರಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಬರಹ ಜರ್ನಲ್‌ ಆಫ್‌ ರಿಪ್ರೊಡಕ್ಟಿವ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಒಂದು ದಿನ ಜೀವಂತ ಇರುತ್ತದೆ ''ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಮೃತಪಟ್ಟ ಬಳಿಕ 24 ಗಂಟೆವರೆಗೆ ವೀರ್ಯಾಣು ವೃಷಣ ಕೋಶದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿರುತ್ತದೆ. ವೃಷಣವನ್ನು ಛೇದಿಸಿ ವೀರ್ಯವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುವುದು ವೈದ್ಯರಿಗೆ ಕೇವಲ ಐದು ನಿಮಿಷಗಳ ಸಿಂಪಲ್‌ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ. ಆದರೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ಕಾನೂನಿನ ವಿಷಯಗಳಿವೆ,'' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಐಐಎಂಎಸ್‌ನ ವಿಧಿ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಭಾಗದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಡಾ. ಸುಧೀರ್‌ ಗುಪ್ತಾ. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಇದಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಸೂತ್ರಗಳು ರಚನೆಯಾದರೆ, ಮೃತ ಗಂಡನ ವೀರ್ಯವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಕ್ಲಿನಿಕ್‌ಗಳ ಕೃತಕ ಗರ್ಭಧಾರಣೆ ಮಾಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ವೈದ್ಯರು. ಹಿಂದೆಯೇ ಚರ್ಚೆಗೆ ಬಂದಿತ್ತು ತುಂಬ ಸಂಕೀರ್ಣವಾಗುತ್ತಿರುವ ಭಾರತದಂತಹ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆಯಾಗಬೇಕು ಎಂದು 2006ರಲ್ಲೇ ರಾಜೇಶ್‌ ವಿ. ಬರ್ದಾಲೆ ಮತ್ತು ಪಿ.ಜಿ. ದೀಕ್ಷಿತ್‌ ಎಂಬ ವಿಧಿವಿಜ್ಞಾನ ತಜ್ಞರು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದರು. ನೈತಿಕ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೇನು? * ವೀರ್ಯ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಸಾವಿನ 24 ಗಂಟೆಗಳ ಒಳಗೆ ನಡೆಯಬೇಕು. *ನೋವಿನ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆ ಸ್ವಯಂ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಶಕ್ತಳೇ? * ಅವಳನ್ನು ಮನೆ ಮಂದಿ ಒತ್ತಡ ಹೇರಿ ಒಪ್ಪಿಸಿದರೆ? * ಎದುರಾಗಬಹುದಾದ ಸಂಕೀರ್ಣ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಯಾರು ಹೊಣೆ? ಹಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿದೆ.. ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ, ವಿಶ್ವದ ಹಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮರಣೋತ್ತರ ವೀರ್ಯ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಮತ್ತು ಗರ್ಭಧಾರಣೆಗೆ ಅವಕಾಶವಿದೆ. ಇಸ್ರೇಲ್‌, ಜಪಾನ್‌, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌, ಆಸ್ಪ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿ ಈ ನಿಯಮ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ.
↧
ಮಗುವಿಗಾಗಿ ಮೃತ ಗಂಡನ ವೀರ್ಯ ಕೋರಿದ ಪತ್ನಿ
↧