-ಪಿ.ಎಸ್‌. ಜೈನ್‌
ಹೆಸರಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ 'ಕರ್ವ'ದೊಳಗೆ ಒಂದು ರಹಸ್ಯ ಇದೆ. ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಆಟವಾಡುತ್ತಿರುವವರಿಗೇ ಗೊತ್ತಾಗದ ಒಂದು ರಹಸ್ಯ ಅಡಗಿದೆ. ಆದರೆ ಅದು ಆಟಗಾರರ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಯಾರದ್ದೋ ಕಿಡ್ನಾಪ್‌, ಹತ್ತು ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ, ಖಾಸಗಿ ವಾಹಿನಿಯ ಥ್ರಿಲ್ಲಿಂಗ್‌ ಡಿಸ್ಕವರಿ, ಯಾರೋ ವೈದೇಹಿ, ಪಾಳು ಬಿದ್ದ ಬಂಗಲೆ, ಅವಳ ಆತ್ಮ, ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ನಯ ವಂಚನೆ... ಇವೆಲ್ಲದರ ಸುತ್ತ ಕರ್ವ (ರಹಸ್ಯ) ಇದೆ.
ಚಿತ್ರದ ಕತೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ನಿಜವಾದ ಸ್ಟೋರಿ ಶುರುವಾಗುವುದು ಸಿನಿಮಾ ಅರ್ಧ ಮುಗಿದ ನಂತರ. ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಯೂರಿಯಾಸಿಟಿ ಇದೆ. ರಹಸ್ಯ ಕತೆಯೊಂದು ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸೆಂಕೆಂಡ್‌ ಹಾಫಲ್ಲಿ ಏನೂ ಬೋರಿಂಗ್‌ ಇಲ್ಲ. ನೀಟಾದ ಕತೆ ಇದೆ. ಸೀಟ್‌ನ ಅಂಚಿಗೆ ಅವುಚಿ ಕೂರುವಷ್ಟು ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಹಾರರ್‌ ಎಫೆಕ್ಟ್ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಚಿತ್ರ ಸೋತಿದ್ದು ಫಸ್ಟ್‌ ಹಾಫ್‌ನಲ್ಲಿ. ಅಲ್ಲಿ ಹಾರರ್‌ ಆಗಲಿ, ಸಸ್ಪೆನ್ಸ್‌ ಆಗಲಿ ಇಲ್ಲ. ಸೆಕೆಂಡ್‌ ಹಾಫ್‌ಗೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಫಸ್ಟ್‌ ಹಾಫ್‌ ಸೋಲುತ್ತದೆ.
ಸಿನಿಮಾದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಯಾವ ಪಾತ್ರ ಹೇಗಿತ್ತು? ಎಂದು ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಊಹೆ ಮಾಡಿರುತ್ತಾನೋ ಅದೆಲ್ಲ ತಲೆ ಕೆಳಗಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾರು ಯಾರ ಜತೆ ಮಿಸ್ಟರಿ ಗೇಮ್‌ ಆಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗಿ ದೆವ್ವದ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಗಕ್ಕನೆ ನಿಜವಾದ ದೆವ್ವದ ಎಂಟ್ರಿ ಆಗುತ್ತದೆ. ಅದು ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಸಿನಿಮಾ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ. ಇದ್ಯಾವ ಸೀಮೆ ಹಾರರ್‌ ಸಿನಿಮಾ? ದೆವ್ವ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಪಿಕ್ಚರ್‌ ಮುಗೀತು ಎಂದು ಕನ್‌ಫ್ಯೂಸ್‌ ಆಗೋ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನ ಎದುರು ಮಿಸ್ಟರಿ ಕಂಟಿನ್ಯೂಸ್‌ ಇನ್‌ 'ಕರ್ವ-2' ಅನ್ನೋ ಬೋರ್ಡ್‌ ತೇಲುತ್ತದೆ. ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕತೆಗಾಗಿ ಕಾದು ಕೂತ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ನಿರಾಶನಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಭಾಗ 2 ಮಾಡುವ ಬದಲು ಇಡೀ ಕತೆಯನ್ನು ಒಂದರಲ್ಲೇ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು.
ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ: ಕರ್ವ